د طالبانو له خوا پر رسنیو له بندیزونو سره - سره د دې ډلې د بهرنیو چارو وزارت سیاسي مرستیال ټینګار کړی، چې ویاندویان باید له رسنیو سره معلومات په وخت سره شریک کړي.
عباس ستانکزي زیاته کړې، چې په اوسني عصر کې رسنۍ او وياندويان د هېواد يوه مهمه اړتیا ده.
نوموړي دغه څرګندونې د اطلاعاتو او کلتور وزارت له خوا د وزارتونو او خپلواکو ادارو ویاندویانو ته د روزنيز سمينار په ترڅ کې کړي دي.
د طالبانو تر واک لاندې باختر خبري اژانس د ستانکزي له قوله لیکلي: «رسنۍ او ویاندویان د ټولنې جدي اړتیاوې دي او دا برخه باید پیاوړی وساتل شي.»
ستانکزی دغه خبرې په داسې حال کې کوي، چې دغې ډلې درې ورځې وړاندې د وزارت خانو او خپلواکو ریاستونو ویاندویانو ته اطلاعاتو ته د لاس رسي په نامه څلور ورځينی روزنیز سینمار پیل کړ، خو د رسنیو کارکونکي بیا شکایت کوي، چې طالبان ورسره په وخت مالومات نه شریکوي.
تر دې وړاندې د اطلاعاتو او کلتور وزارت د خپرونو چارو مرستیال مهاجر فراهي ويلي دي: “مطبوعاتي برخه په نظام کې ډېره مهمه برخه ده. د نظام کاري ژمنتيا، فعاليتونه او لاسته راوړنې د ویاندویانو په واسطه تر ولسونو رسېږي او اسلامي امارت له ډېرو محدوديتونو سره سره، بيا هم په تېرو شاوخوا درېيو کلونو کې مهمې لاسته راوړنې لري، چې تر خلکو رسول يې زموږ او ستاسو ګډ مسووليت دی.”
دا په داسې حال کې ده، چې د افغانستان د خبریالانو سازمان مشر حامد عبیدي له افغانستان انټرنشنل - پښتو سره په خبرو کې وویل، چې طالبانو په تېرو څه باندې درېیو کلونو کې لږ تر لږه اووه ویشت محدودیتونه د رسنیو پر فعالیتونه وضع کړي دي او د بیان ازادۍ یې سخته زیانمنه کړې ده
د نوموړي په وینا، د طالبانو یاد شمېر محدودیتونو د رسنیو پر فعالیتونو منفي اغېزې کړي او د دې لامل شوي چې سلګونه خبریالان وزګاره، کډوال او د لسګونه رسنیو فعالیتونه بند شي.
د رسنیو ملاتړو ادارو تل پر طالبانو نیوکې کړي، چې پر وخت له رسنیو سره معلومات نه شریکوي او خبریالان اطلاعاتو لاسرسی نه شي پیدا کولی.
یو شمېر رسنوال وایي، چې په افغانستان کې د تېرو درېیو کلونو په ترڅ کې په تدریج، خو په بنسټي او مدیریت شوې بڼه اطلاعاتو ته د لاسرسي حق له منځه تللی او په افغانستان کې د بیان د ازادي، اطلاعاتو ته د لاسرسي او د رسنیو د قانوني او معقولې ازادۍ ارزښتونه ټول تروړل شوي دي.
یو شمېر افغان خبریالان وایي، چې د طالبانو تر څار لاندې د خپرونو او راپورونو ثبتول، د فقر او غربت په اړه د راپورونو په جوړولو بندیزونه او د ښځینه کارکوونکو د رسنیزو فعالیتونو مخنیوی هغه څه دي، چې دوی یې له پراخو ستونزو سره مخ کړي دي.