امرالله صالح میگوید قبل از سقوط کابل به دست طالبان او "یک تیم از ماینسازان ماهر" را آماده کرده بود تا "اطراف کابل را ماینگذاری کنند." به گفته صالح، رئیسجمهور اشرف غنی روز ۱۱ اگست این طرح را پذیرفت و از او خواست که دست به کار شود اما برای انجام این طرح زمان کافی نداشتند.
معاون نخست رئیسجمهور سابق افغانستان با انتشار یادداشتی در صفحه فیسبوک خود میگوید: "از وسط سال ۲۰۲۰ میلادی من تلاش کردم تا رییسجمهور را قناعت دهم که حکم ایجاد ورکشاپهای ساخت ماین در چوکات نهادهای امنیتی را بدهد و یا بگذارد از کشورهای بیرونی ماین ضد وسایط و پرسونل وارد کنیم."
آقای صالح نوشته است: "طالبان به کمک پاکستانیها سالانه نزدیک به ۲۰ هزار ماین میساختند و مسیرها را برای قوای دولت مرگبار ساخته بودند." به گفته امرالله صالح "پایگاههای اردو و پولیس محافظت بیرونی نداشتند و این خلا و نقیصه تکتیکی، تاثیر بسیار منفی بالای روحیه قوا ایجاد کرده بود."
در یادداشت معاون رئیسجمهور سابق افغانستان آمده است که "متحدین غربی دولت به ویژه اروپاییها و بعد امریکاییها هشدار میدادند که خارج شدن افغانستان از معاهده منع استفاده از ماین، اثر بدی بر کمکها خواهد داشت."
صالح میگوید کشورهای غربی تاکید داشتند که با خارج شدن از معاهده منع استفاده از ماین، کمکها به شدت تقلیل خواهد یافت و یا قطع خواهد شد.
امرالله صالح نوشته است شماری از بمبگذاران طالب که محکوم به اعدام بودند، "در پی سازش ننگین دوحه مورد عفو اعلانناشده قرار گرفته بودند."
او نوشته است که پافشاری رئیسجمهور اشرف غنی در آن زمان برای توقف روند بمبگذاریها توسط طالبان بخاطر پیشرفت گفتگوهای صلح به نتیجه نرسید.
صالح روایت کرده است که بعد از امضای توافقنامه دوحه "چندین بمبگذاری خونین و مرگبار صورت گرفت و وقتی من به صورت علنی از طریق توییتر و مصاحبه خواستار تطبیق حکم اعدام شدم، دبیر کل ناتو به رییسجمهور تلفن کرد و گفت که اجرای اعدام پروسه صلح را برباد میکند."
معاون سابق محمداشرف غنی نوشته است که ارگ از بین استدلال او و موقف متحدانه غرب "طبیعی است که به خواهش غربیها تمکین کرد."