ویدیوی جدیدی در یوتیوب دیدبان ایران منتشر شده که به فساد دستکم ۵۲ تن از مقامات جمهوری اسلامی پرداخته است.
در این ویدیو، عباس پالیزدار، عضو سابق کمیته تحقیق و تفحص از قوه قضاییه ایران که خود را به مجتبی خامنهای، سیاسیترین فرزند علی خامنهای نزدیک میداند، به افشای فساد مقامات ارشد عمدتا سابق و یا درگذشته جمهوری اسلامی میپردازد.
شاید این سوال مطرح شود که چگونه در جمهوری اسلامی اجازه داده میشود تا چنین مصاحبهای منتشر شود و بهصراحت از فساد مقامات ارشد صحبت شود؟
پالیزدار فساد برخی چهرههای سابق و کنونی را آشکار میسازد، از جمله محمد یزدی و محمود هاشمی شاهرودی، روسای پیشین قوه قضاییه و غلامعلی حداد عادل، پدر عروس خامنهای.
اما دلیل این افشاگریها چیست؟ پالیزدار با بیان این موارد در صدد سفیدشویی مجتبی خامنهای و فراهمسازی زمینه برای رهبری او است.
او سعی دارد القا کند که فساد تنها در میان مقامهای سابق رخ داده و خود خامنهای و فرزندانش از این فساد مبرا هستند. به بیان ساده، پیام این گفتهها آن است که اگر اوضاع نابسامان است، مقصر مقامهای فاسد سابق هستند.
عباس پالیزدار در این ویدیو بهطور ویژه به فساد محمد یزدی، اولین رئیس قوه قضاییه پس از انقلاب که از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۸ با حکم خامنهای ریاست قوه قضاییه را بر عهده داشت، میپردازد.
او ادعا میکند که یزدی در این مدت با حمایت خامنهای و اطلاع او از فساد، در این جایگاه باقی مانده و خانواده یزدی شرکت لاستیکسازی دنا را تحت کنترول خود گرفتهاند و سه هزار هکتار از اراضی عباس آباد در شمال ایران را تصاحب کرده و حتی محمد یزدی برای خرید خانه خود از اموال توقیفی قوه قضاییه استفاده کرده است.
این الگوی فساد مشابه دوران ناصرالدینشاه است که هر بخش کشور در ازای وفاداری به عنوان تیول به مقامات واگذار میشد.
از سوی دیگر، پالیزدار از فساد محمود شاهرودی، رئیس قوه قضاییه بین سالهای ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۸، سخن میگوید. او ادعا میکند که شاهرودی و خانوادهاش معدن طلای موته اصفهان را تصاحب کردهاند.
همین الگو در مورد دیگر روحانیون حکومتی ارشد نظیر محمد امامی کاشانی، امامجمعه سابق تهران، مطرح شده است که او را متهم به تصاحب معدن بزرگ سنگ دهبید در استان فارس کردهاند.
افشاگریها تنها به مقامهای سابق محدود نمیشود، بلکه غلامعلی حداد عادل، رئیس سابق مجلس و پدر عروس خامنهای نیز در این فهرست قرار دارد. پرویز فتاح، رئیس بنیاد مستضعفان، پیشتر به فساد حداد عادل اشاره کرده و اعلام کرده بود که او و خانوادهاش زمینی از اموال بنیاد مستضعفان را تصاحب کردهاند، اما با فشار حداد، فتاح مجبور به عذرخواهی شد.
جالب اینجاست که این افشاگریها بهگونهای تنظیم شده که عمدتا درباره مقامات سابق و درگذشته است یا کسانی که دیگر در قدرت نیستند و بنابراین، ضرر چندانی برای نظام ندارد.
این نوع افشاگریها قصد دارد به مردم القا کند که فساد محدود به مقامهای گذشته بوده و اگر مجتبی خامنهای به قدرت برسد، این فسادها را ریشهکن خواهد کرد. در واقع، هدف اصلی این افشاگریها تلاش برای جا انداختن چهره مجتبی خامنهای بهعنوان فردی ضدفساد و آماده برای رهبری است.
این نوع افشاگریها نهتنها در جهت مبارزه با فساد نیست، بلکه به نظر میرسد پروژهای هدفمند از سوی نظام برای منحرف کردن افکار عمومی و معرفی مجتبی خامنهای بهعنوان ناجی ملت باشد. این در حالی است که از نظر بسیاری از مردم مشکل در اصل بقای جمهوری اسلامی است و فقط با سرنگونی جمهوری اسلامی امکان بهبود اساسی در اوضاع کشور وجود دارد.