نماینده دبیرکل سازمان ملل در افغانستان گفته گزارش‌ها درباره آموزش دختران در مدارس دینی تحت کنترول طالبان را بررسی می‌کند.
رزا اوتونبایوا می‌گوید که طالبان «اجازه هیچگونه نظارتی بر مدارس را نمی‌د‌هند و ما نمی‌دانیم در آنجا چه چیزی آموزش می‌دهند.»
او در نشست شورای امنیت سازمان ملل که روز پنجشنبه، ۲۹ قوس برگزار شد، گفت که سازمان ملل «شواهد بیشتری» دریافت کرده که نشان می‌دهد دختران بیشتری در مدارس تحصیل می‌کنند.
خانم اوتونبایوا پس از این جلسه در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوال مریم رحمتی، خبرنگار افغانستان اینترنشنال گفت که طالبان تلاش می‌کنند که کودکان بیشتری را وارد سیستم آموزشی دینی کنند، چون آنها معتقدند که مدرسه یک چیز بومی و اصیل است در حالی که مکتب یک امر غربی است.
این مقام سازمان ملل با اذعان بر این که برای این سازمان مشکل است بتواند از محتوای درسی در مدارس دینی طالبان نظارت کند خاطر نشان کرد که ماموریت سیاسی ملل متحد تلاش می‌کند بداند طالبان چه چیزی به کودکان می‌آموزند.
به گفته فرستاده ویژه سازمان ملل متحد در افغانستان، گزارش‌ها حاکی از آن است که دختران در برخی از مدارس دینی در سراسر افغانستان اجازه تحصیل دارند اما مشخص نیست که چه تعداد دختر قادر به تحصیل در این مدارس هستند و کیفیت آموزش در آن چگونه است.
با این حال این مقام سازمان ملل گفت که عدم ارائه یک برنامه درسی به اندازه کافی مدرن با دسترسی برابر برای دختران و پسران، اجرای طرح خودکفایی اقتصادی طالبان را غیر ممکن خواهد کرد.
پیش از این نیز سازمان دیدبان حقوق بشر در گزارشی در اوایل ماه جاری اعلام کرد که سیاست‌های آموزشی «سوءاستفاده‌کننده» طالبان به پسران و دختران آسیب می‌زند.
طبق این گزارش، اقدامات طالبان مبنی‌بر اخراج معلمان زن، تنبیه بدنی دانش‌آموزان و تغییرات واپس‌گرایانه در نصاب آموزشی، مکاتب پسرانه را نیز با شکست مواجه کرده است.
در همین حال از آنجایی که طالبان تمام معلمان زن را از مکتب‌های پسرانه اخراج کرده‌اند، بسیاری از پسران توسط افراد فاقد صلاحیت آموزش می‌بینند یا در صنف‌هایی می‌نشینند که اصلا معلمی ندارند.
رزا اوتونبایوا گفت که تبعیض نظام‌مند علیه زنان و دختران، سرکوب مخالفان سیاسی و آزادی بیان، نبود نمایندگی معنادار اقلیت‌ها و کشتارهای غیرقانونی، دستگیری‌های خودسرانه، شکنجه و بدرفتاری از ویژگی‌های کلیدی افغانستان تحت کنترول طالبان است.
او تاکید کرد که عدم پیشرفت در حل مسائل حقوق بشر عامل کلیدی بن بست کنونی بین طالبان و جامعه جهانی است.