بیبیسی در گزارش ویژهای به نقل از یک روانشناس نوشته است که افکار خودکشی در افغانستان، به ویژه در میان زنان همهگیر شده است.
داکتر امل، روانپزشک میگوید: "افغانستان در «بدترین وضعیت» قرار دارد اما جهان به ندرت در مورد آن فکر یا صحبت میکند."
بیبیسی در این گزارش درباره شیوع بیش از حد خودکشی در میان زنان افغان، با شش خانواده مصاحبه کرده است.
در این گزارش حاکمیت طالبان در افغانستان و محدودیتهای گسترده این گروه در برابر زنان از جمله ممنوعیت حق آموزش و کار، از عمدهترین دلایل خودکشی در میان زنان افغان خوانده شده است.
دکتر امل، روانپزشک میگوید که در جریان دو روز پس از اعلام ممنوعیت حضور زنان در دانشگاه، ۱۷۰ تماسی دریافت کرده است که درخواست کمک میکردند. اکنون او هر روز تقریباً هفت تا ۱۰ تماس جدید برای کمک دریافت میکند. بیشتر بیماران او دختران و زنان جوان هستند.
سازمان ملل تخمین میزند که در جامعه عمیقا مردسالار افغانستان از هر دو نفر یک نفر - که اکثر آنها زن هستند - حتی قبل از تسلط طالبان در سال ۲۰۲۱ از ناراحتیهای روانی رنج میبردند. اما کارشناسان به بیبیسی گفتهاند که به دلیل سرکوب آزادی زنان توسط طالبان و بحران اقتصادی، وضعیت افغانستان از هر زمان دیگری بدتر شده است.
این در حالی است که بسیاری خانوادهها واقعات مربوط به خودکشی را گزارش نمیدهند و پنهان میکنند.
طالبان نیز در مورد آمار خودکشی معلوماتی ارایه نکرده و به پرسشهای مرتبط به این موضوع پاسخ نمیدهند.
بیبیسی در این گزارش به منظور محافظت از مصاحبهشوندهگان از نام مستعار استفاده کرده است.
نادر، میگوید که دخترش پس از ناامیدی از بازگشایی مکاتب، خودکشی کرد. آقای نادر از هوش و استعداد و امیدهای دخترش برای آینده افغانستان میگوید که آرزو داشت از طریق درس به کشورش خدمت کند، اما بسته ماندن مکاتب در آغازین روزهای تعلیمی امسال موجب افزایش اضطراب و ناامیدی دخترش شده و در نهایت خودکشی کرد.
خانم مهر، استاد دانشگاه که نانآور خانوادهاش است، میگوید که پس از بسته شدن دانشگاهها شغلش را از دست داده و از عهده مصارف زندگی برنمیآید.
او میگوید که محدود ماندن در خانه، فشار برای ازدواج، ناامیدی نسبت به آینده موجب شد تا دو بار تصمیم به خودکشی بگیرد.
پژوهش دیگری که توسط مطالعات اپیدمیولوژیک در ماه مارچ سال جاری در ولایت هرات انجام شده، نشان میدهد که دو سوم نوجوانان افغان دارای علایم افسردگی اند.
داستانهای ارایه شده در این گزارش نیز حکایت مشابه از وضعیت فعلی دارد که محدودیتها و ناامیدیها موجب شده تا افکار خودکشی در میان آنان شایع شود.
خودکشی یک پدیده جنسیتی نیست، بلکه هر دو جنس را شامل میشود. دکتر امل میگوید که گرچه خودکشی بیشتر در میان زنان شایع است، اما مردان نیز تحت تأثیر قرار میگیرند.
به باور دکتر امل، باور تربیتی در افغانستان طوری است که مردان باید «قدرتمند» باشند، اما وضعیت فعلی در افغانستان بهویژه مشکلات اقتصادی موجب شده است تا مردان از این ناحیه تحت تأثیر قرار گیرند.
دکتر امل میگوید که تلاش خودکشی در مردان موفقتر از زنان است.
این روانپزشک برای ارایه راهحل پیشنهاد میکند که همصحبتی با دوستان، رفت و آمد با همسایهها، تشکیل یک تیم پشتیبان متشکل از اعضای خانواده و دوری از انزواگزینی میتواند افکار خودکشی را کاهش دهد.