برخی از کنشگران حقوقی می‌گویند سرنوشت دست‌کم ۷۰ هزار افغان که به‌طور موقت در امریکا زندگی می‌کنند، به انتخابات آتی ریاست‌جمهوری این کشور گره خورده است.
پس از خروج امریکا از افغانستان، هزاران پناهجوی افغان به‌طور موقت وارد امریکا شدند و هنوز در وضعیت حقوقی موقت به سر می‌برند.
با بازگشت طالبان به قدرت و اعمال سیاست‌های افراطی، امید بسیاری از مهاجرین برای بازگشت به وطن به یأس تبدیل شده است.
در پی سقوط کابل هزاران افغان به میدان هوایی هجوم بردند تا از انتقام‌گیری طالبان در امان بمانند. در میان آنها، هزاران همکار نیروهای امریکایی و ناتو نیز حضور داشتند.
ایالات متحده نزدیک به ۱۲۴ هزار نفر را از افغانستان خارج کرد. دولت بایدن در ۲۹ اگست ۲۰۲۱ اعلام کرد که افغان‌هایی که به امریکا منتقل شده‌اند، می‌توانند به‌طور قانونی، اما موقت، در این کشور بمانند.
بر اساس گزارش‌ها، دست‌کم ۷۰ هزار نفر از این افراد تحت برنامه "پارول بشردوستانه" در امریکا زندگی می‌کنند و همچنان در وضعیت حقوقی نامشخصی قرار دارند.
کنشگران حقوق مهاجرین معتقدند که انتخابات آتی امریکا احتمالاً در تعیین سرنوشت حقوقی این افغان‌ها نقش تعیین‌کننده خواهد داشت و ممکن است این انتخابات به روشن شدن وضعیت اقامت آنها منجر شود.
ایالات متحده بخش زیاد افغان‌ها را از طریق برنامه «پارول بشردوستانه» پذیرفت؛ برنامه‌ای که برای افرادی در نظر گرفته شده است که در شرایط اضطراری شدید در خارج از ایالات متحده قرار دارند.
این برنامه باید هر دو سال یک‌بار توسط رئیس‌جمهور امریکا تمدید شود، در حالی که سیاست پذیرش پناهندگان امریکا به خارجی‌هایی که از بازگشت به وطن خود هراس دارند، اجازه اقامت دائمی می‌دهد.
این برنامه به افرادی مانند مینا بخشی، یک کوهنورد زن که به دلیل جنسیت خود آینده‌ای در رژیم طالبان نداشت، اجازه داد وارد امریکا شده و در دانشگاه تحصیل کند. همچنین به افرادی مانند قاسم رحیمی، روزنامه‌نگار کمک کرد تا به همراه خانواده‌اش به امنیت برسد و در شهر کانزاس سیتی، ایالت میسوری، ساکن شود.
حدود یک‌سوم از افغان‌هایی که به ایالات متحده آمدند در کالیفرنیا، ویرجینیا و تگزاس ساکن شده‌اند و بقیه در ایالت‌های دیگر مستقر شده‌اند.
با این حال، پارول بشردوستانه راه‌حل دائمی نیست. این افغان‌ها در حالی که می‌توانند به‌طور قانونی کار کنند و تحصیل کنند، اغلب با موانعی در پیدا کردن کار ثابت یا اجاره خانه روبه‌رو هستند، زیرا اقامت دائم و شماره تأمین اجتماعی ندارند.
به‌طور سنتی، دولت امریکا از پارول بشردوستانه برای نجات افرادی استفاده کرده که در درگیری‌های مرتبط با نیروهای مسلح امریکا، مانند جنگ ویتنام یا اوکراین، درگیر بوده‌اند. این برنامه به دولت این کشور اجازه می‌دهد تا در شرایط اضطراری سریعاً اقدام کند.
در پایان جنگ ویتنام در سال ۱۹۷۵، ایالات متحده هزاران مهاجر ویتنامی، کامبوجی و لائوسی را پذیرفت. همچنین در دهه ۱۹۵۰، پناهجویان مجارستانی و کوبایی نیز از پارول بشردوستانه بهره‌مند شدند. اخیراً، در سال ۲۰۲۲، دولت امریکا بار دیگر از این برنامه برای پذیرش بیش از ۱۲۵ هزار اوکراینی که از جنگ فرار کرده بودند، استفاده کرد.
بایدن در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۳ پارول بشردوستانه را برای افغان‌ها تمدید کرد. اما تنها کانگرس می‌تواند قانونی را تصویب کند که به این افغان‌ها اجازه اقامت دائمی بدهد.
کانگرس هنوز موفق به تصویب چنین قانونی نشده است. قانون پیشنهادی دوحزبی موسوم به «قانون تعدیل وضعیت افغان‌ها» به افغان‌هایی که تحت پارول بشردوستانه در امریکا هستند، اجازه می‌دهد برای اقامت دائم درخواست دهند.
با این حال، افغان‌هایی که از طالبان فرار کرده‌اند همچنان با آینده‌ای نامشخص در ایالات متحده مواجه هستند.