۳۳ هزار کارگر در کارخانههای بوئینگ در ایالتهای واشنگتن، اورگان و کالیفرنیا در اعتراض به شرایط کاری خود دست از کار کشیدند و اعتصاب کردند.
این اعتصاب، تولید هواپیماهای پرفروش بوئینگ را متوقف کرده و به مشکلات مالی این
شرکت افزوده است.
این کارگران روز جمعه ۲۳ سنبله و پس از رای قاطع بیش از ۹۴ درصد از کارگران مونتاژ هواپیماهای بوئینگ به پیشنهاد قرارداد جدید که دستمزدهای آنان را طی ۴ سال ۲۵ درصد افزایش میداد، اعتصاب کردند.
آدام ووگل، یکی از کارگران بوئینگ، در مصاحبه با سیبیسی نیوز، افزایش ۲۵ درصدی حقوق را «چرت و پرت» خواند و گفت: «ما ۱۶ سال است که افزایش حقوق نداشتهایم.»
برودریک کانوی، دیگر کارگر کنترل کیفیت و کارمند ۱۶ ساله بوئینگ گفت شرکت میتواند حقوق بیشتری بپردازد: «بسیاری از اعضا از پیشنهاد اول شرکت ناراحت بودند. ما امیدواریم که پیشنهاد دوم همان چیزی باشد که به دنبالش هستیم. اگر نه... ما به اعتصاب ادامه خواهیم داد و از خودمان دفاع خواهیم کرد.»
ارزش سهام این شرکت از ابتدای سال ۳۸ درصد کاهش یافته است و اواسط روز جمعه سه دهم درصد دیگر هم کاهش یافت.
اعتصاب ساعاتی پس از آن آغاز شد که شعبه محلی اتحادیه بینالمللی مکانیکها و کارگران هوافضا اعلام کرد ۹۴.۶ درصد از کارگران این سه کارخانه بوئینگ به قرارداد پیشنهادی، که حاصل توافق رهبران اتحادیه با روسای شرکت بود، رای منفی دادهاند و ۹۶ درصد هم موافق اعتصاب بودند.
این اعتصاب پروازهای تجاری را تحت تاثیر قرار نخواهد داد، اما ضربه دیگری به این غول هوافضا است که اعتبار حرفهای و وضعیت مالی آن در سال جاری به دلیل مشکلات تولیدی و چندین تحقیق فدرال آسیب دیده است.
کارگران اعتصابی، مونتاژکنندههای هواپیماهای ۷۳۷ مکس، جتهای پرفروش بوئینگ، جت ۷۷۷ و هواپیمای باربری ۷۶۷ در کارخانههای بوئینگ در سه ایالت واشینگتن، اورگان و کالیفرنیاست.
احتمالا این اعتصاب بر تولید هواپیماهای ۷۸۷ دریملاینر، که کارگران غیر اتحادیهای در کارولینای جنوبی تولید و مونتاژ میکنند، تاثیری نخواهد گذاشت.
کلی اورتبرگ، مدیرعامل جدید بوئینگ، هشدار داد که این اعتصاب بهبود وضعیت شرکت را به خطر خواهد انداخت و باعث افزایش تردید در میان خطوط هوایی مشتری این شرکت میشود.
بنا بر اعلام بوئینگ، کارگران مکانیک سالانه به طور متوسط نزدیک به ۷۶ هزار دالر درآمد دارند اما این مبلغ در پایان قرارداد چهار ساله مورد توافق به بیش از ۱۰۶ هزار دالر خواهد رسید.
با این حال، قرارداد پیشنهادی نتوانست انتظارات اعضای اتحادیه را که خواستار افزایش دستمزد ۴۰ درصدی طی سه سال بود، برآورده کند.
اتحادیه همچنین خواستار بازگرداندن طرحهای سنتی بازنشستگی بود که یک دهه پیش لغو شده بود، اما بوئینگ به جای بازگرداندن آن پذیرفته بود سهم شرکت را در پسانداز ماهانه حسابهای بازنشستگی کارکنان (۴۰۱کی) افزایش دهد.
بوئینگ در پاسخ به اعلام اعتصاب گفته آماده است به میز مذاکره با مدیران و نمایندگان اتحادیه بازگردد تا توافق جدیدی حاصل شود: «پیام واضح بود که توافق پیشنهادی ما با رهبری اتحادیه مورد قبول اعضا قرار نگرفت. ما همچنان به بازسازی رابطه خود با کارکنان و اتحادیه متعهد هستیم.»
اعتصاب به مدت طولانی، باعث کاهش نقدینگی بوئینگ میشود که برای تحویل هواپیماهای جدید به خطوط هوایی نیاز مبرمی به آن دارد.
این چالشی دیگر برای کلی اورتبرگ است که تنها شش هفته پیش مسئولیت شرکتی را بر عهده گرفت که در شش سال گذشته بیش از ۲۵ میلیارد دالر ضرر کرده و از رقیب اروپایی خود، ایرباس، عقب مانده است.
چرا این اعتصاب مهم است؟
یک اعتصاب طولانیمدت میتواند میلیاردها دالر برای بوئینگ هزینه داشته باشد. برای شرکتی با بدهی ۴۵ میلیارد دالری و در حالی که تلاش میکند تولید را افزایش دهد و اعتبار آسیبدیده خود را ترمیم کند، این شرایط ایدهآل نیست.
آکسیوس به نقل از یک تحلیلگر تخمین زده است که هر ۳۰ روزی که کارگران در اعتصاب باشند برای بوئینگ یک و نیم میلیارد دالر هزینه خواهد داشت.
به این ترتیب، اولویت اصلی شرکت اکنون پایان دادن به اعتصاب در سریعترین زمان ممکن است. هفت اعتصاب قبلی کارگران کارخانه از سال ۱۹۴۸ تا ۲۰۰۸ به طور میانگین ۵۸ روز به طول انجامیده است.