فوزیه کوفی، فعال حقوق زنان در گفت‌وگو با یک روزنامه کانادایی گفت دستورات طالبان در مورد زنان، از جمله حذف آنان از عرصه عمومی، سخت‌تر از دور اول حاکمیت این گروه در دهه هفتاد خورشیدی است.
او گفت: «امید به تغییر یافتن طالبان، ساده‌لوحانه است.»
کوفی در گفت‌وگو با روزنامه گلوب اند میل که روز سه شنبه نشر شد، به قوانین سرکوب‌گرانه طالبان علیه زنان، به‌ویژه قانون امر به معروف و نهی از منکر که صدای زنان را «عورت» خوانده، اشاره کرده است.
او با اشاره به دو دهه تحول در افغانستان گفت که اکنون تفاوت قوانین طالبان با ۳۰ سال قبل در این است که زنان افغان امروز تجربه زندگی در جامعه‌ای آزادتر را دارند.
او بیان کرد: «در آن زمان زنان مقاومت نمی‌کردند چون تجربه از فضای متفاوت نداشتند.»
کوفی یادآور شد که در دوره نخست حکومت طالبان در سال ۱۳۷۶، فرمان رسمی برای منع صدای زنان در عرصه عمومی وجود نداشت و همچنین شبکه‌های اجتماعی نیز فعال نبودند.
او با اشاره به محدودیت‌های جدید طالبان علیه زنان، می‌پرسد: «چگونه می‌توان در شرایطی زندگی کرد که همه چیز تحت کنترول است؟ چگونه می‌توان با ترس از آنچه ممکن است به شما و خانواده‌تان در صورت عدم رعایت این قوانین رخ دهد، به زندگی ادامه داد؟»
با این وجود، کوفی باور دارد که هرچه طالبان سختگیرانه‌تر عمل کنند، زنان بیشتری در کشور به مخالفت و اعتراض می‌پردازند. او افزود: «وقتی با زنان صحبت می‌کنم، به من می‌گویند چیزی برای از دست دادن ندارند؛ چون، همه چیز را از دست داده‌اند.»
کوفی همچنین با نگرانی از بی‌توجهی جامعه جهانی به وضعیت زنان افغانستان گفت: «ما نمی‌خواهیم دنیا برای ما سیاست تعیین کند؛ خود مان این کار را انجام خواهیم داد. ما مردم را بسیج کرده و روایت خود را شکل خواهیم داد. فقط نیاز داریم که جامعه بین‌المللی از ما حمایت کرده و با ما استراتژی‌های مشترک ایجاد کند.»
او تأکید کرد که استقلال سیاسی زنان افغانستان باید به رسمیت شناخته شود.