خبرگزاری فرانسه گزارش داد که هیئت طالبان که برای اشتراک در بیست‌ونهمین نشست تغییرات اقلیمی سازمان ملل به باکو، پایتخت آذربایجان، رفته است، در گفت‌وگوهای اصلی این نشست دخیل نیست.
این اولین حضور هیئت طالبان در نشست تغییرات اقلیمی ملل متحد است.
یک هیئت سه‌نفره از طالبان به رهبری مطیع‌الحق خالص، رئیس اداره حفاظت از محیط زیست این گروه، روز دوشنبه ۲۱ عقرب برای شرکت در این نشست بین‌المللی به آذربایجان رفت.
آقای خالص به خبرگزاری فرانسه گفت که هیئت طالبان برای حضور در این نشست از سوی وزیر محیط زیست آذربایجان و مختار بابایف، رئیس کاپ ۲۹ (بیست‌ونهمین نشست تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد) دعوت شده است.
خبرگزاری فرانسه گزارش داد: «هیئت افغانستان [طالبان] به‌عنوان «مهمان» در باکو حضور دارد و نه به‌عنوان یک طرف که مستقیماً در مذاکرات شرکت کند.»
آقای خالص بار دیگر تاکید کرد که جامعه جهانی و شرکت‌کنندگان نشست تغییرات اقلیمی نباید این گروه را به دلیل انزوای سیاسی از گفت‌وگوهای تغییرات اقلیمی نیز منزوی کنند. او گفت که تغییرات اقلیمی یک موضوع جهانی است که به مسائل مرزی محدود نمی‌شود.
رئیس اداره حفاظت از محیط زیست طالبان در باکو اعلام کرد که انتظار اصلی طالبان از این نشست، دسترسی برابر به کمک‌های مالی تغییرات اقلیمی است.
این نخستین باری است که یک هیئت از طالبان موفق به شرکت در نشست سالانه تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد می‌شود. در دو سال گذشته، این گروه نتوانست در نشست‌های تغییرات اقلیمی سازمان ملل در مصر و امارات متحده عربی حضور یابد.
مطیع‌الحق خالص اظهار داشت که حکومت طالبان قصد دارد به‌عنوان یک هیئت رسمی در نشست سال آینده تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد که در برزیل برگزار خواهد شد، شرکت کند.
حکومت طالبان به دلیل اتخاذ سیاست‌های سختگیرانه و افراطی مذهبی هنوز از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است و به همین دلیل نمی‌تواند به‌طور رسمی در نشست‌های بین‌المللی شرکت کند.
این سفر هیئت طالبان نیز با تسهیل آذربایجان، کشوری که روابط خوبی با طالبان دارد، انجام شده است. آذربایجان در ماه فوریه سال جاری سفارت خود را در کابل بازگشایی کرد، اما همچنان حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته است.
انزوای سیاسی طالبان در زمانی افغانستان را از حضور مستقیم و رسمی در نشست‌های مهم بین‌المللی مانند نشست تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد محروم می‌کند که مردم این کشور با قحطی، خشکسالی شدید، بیکاری، فقر، سیلاب‌های ویرانگر، زمین‌لرزه و نقض جدی حقوق بشر روبرو هستند.